جناب مكارم، سر و كار داشتن بيش از حد با شكر علاوه بر اينكه انسان را به شكر خورى بيحساب مبتلا ميكند باعث شيرينى مزمن عقلى هم ميشود، بنا به تحقيقات انجام شده بر روى انسانهاى نئاندرتال ساكن قم و حومه وقتى يك فسيل بيش از اندازه عمر ميكند، كم كم مملكتى را با تمام مردم داخلش ملك يمين خود تلقى كرده و بعلت مشكلات قندى و شكرى موجود در مغزشان تصميم به فتواى خارج از رحم ميكند و در قرن بيست و يكم كه در پيشگاه مردم فرهيخته ايران دنبلان گوسفند نيوزلندى بمراتب بيشتر از فتاوى مراجع ارزش و احترام دارد، خود و دين خود را سنگ روى يخ ميكند ونشان ميدهد كه هنوز هم هستند افرادى كه تا اين حد اعتماد بنفس داشته و موجبات خجالت و شرم سارى معدود هم كيشان باقيمانده خود را فراهم ميكنند.
براى تمامى مراجع تقليد فسيل عاليقدر تقاضاى شفاى عاجل داريم، باشد كه در اولين فرصت زحمت خود را كم كرده و يك ملتى را از نگرانى برهانند. آمين.
بالاترين
بالاترين
۳ نظر:
لطفا به من تماس بگیرید،
گمنامیان:
gomnamgomnamian
در جیمیل
خیلی خوب بود. کلی خندیدم. ممنون
وطن 2
..
وطنم جای ِ جوانان ِ خمود گشته کنون ( گرد بدست)
شانه ها بالا کشیده، پشت ها خَم، سر، نگون
از برای ِ گرد، دوا، جنبد ز جای، گامی زند ، راهی رود
جمله یه خود را بسازم رایج است، از خانه اش آید برون
.
روز و شب، در فکر ِ تامین مواد است، نیم تا، در هر کجا
آب بینی می کِشد بالا، تو گوئی می شود حالا نگون
خوشه ای گندم رسیده ماند او، با هر نسیم از دست ِ باد
سر به پائین در تکان است، گوئیا حالا شود او واژگون...
...شکّرش کارخانه دارد، بسته اند و، کارگر ها بی حقوق
چونکه وارد کرده است، تاجری عمامه دار، شکّر، فراوان از برون
تا شکر های ِ بزرگ عمامه دار، پیدا کند نو مشتری
آن دگر عمامه دار، گوید به کارگر ها، شمائید کافرون
.
این جماعت که کنون بر کشور ِ ایران ِ ما مستولی اند
بهر تخریب ِ وطن هستند به کار، اندر لباس ِ عابدون
ارسال یک نظر